آفات و بیماری‌های کرفس

آفات و بیماری‌های کرفس

کرفس از تیره چتریان، دارای برگ­های دندانه دار، ساقه­‌های بلند، عمودی، ریشه­‌های کم عمق، گل­‌آذین چتر مانند و دارای گل‌های ریز و سفید رنگ می­باشد. بهترین دما برای جوانه زنی و سبز شدن بذر کرفس 15 تا 20 درجه سانتیگراد بوده و 10 الی 12 روز طول می­کشد. دمای بالای 30 درجه سانتیگراد سبب عارضه گرمازدگی در بذر می­شود، بنابراین بذرها باید در مکانی مرطوب و خنک نگهداری شوند. این محصول نیاز غذایی بالایی دارد. طول دوره رشد کرفس تا برداشت بین 80 تا 100 روز بوده، پس از برداشت بلافاصله باید خنک شود و شرایط بهینه برای نگهداری و حمل و نقل در دمای 1 – 0 درجه سانتیگراد با رطوبت 95% می­باشد.

 آفات و بیماری­‌های کرفس به شرح زیر می­باشد:

بیماری­های ناشی از باکتری

1. Bacterial blight and brown stem of celery (سوختگی باکتریایی و ساقه قهوه­ای کرفس)

سوختگی باکتریایی توسط باکتری Pseudomonas cichorii ایجاد می­شود. که سبب بروز لکه­‌های نکروزه، دایره­ای تا زاویه دار روی برگها می­شود. با رشد گیاه کم کم قهوه‌­ای و خشک می­شود.  این بیماری در مناطق گرم  شایع است (25 تا 30 درجه سانتیگراد گسترش بیماری را افزایش می­دهد). ساقه قهوه‌­ای کرفس هم منجر به قهوه­‌ای شدن دمبرگ­‌های نزدیک تاج شده و بیشتر در دمبرگ مشهود است. این پاتوژن به صورت اپی فیت روی علف­های هرز بقای خود را حفظ می­کند. زخم­های ایجاد شده در نشاها بدلیل جابجایی، گیاه را مستعد آلودگی می­کند.

روشهای پیشگیری و کنترل بیماری:

ضدعفونی کردن تجهیزات چمن زنی و قیچی هرس

استفاده از باکتری کش‌ها حاوی ترکیبات مسی

2.  Bacterial leaf spot (لکه برگی باکتریایی)

این بیماری در مناطق سرد (بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد) گسترش می­یابد. از علائم این پاتوژن میتوان به لکه­‌های زاویه­‌دار با قطر2 تا 5 میلی­متری اشاره کرد. لکه­‌های قهوه­‌ای روی برگ بعد از مدتی نکروزه شده و برگ خشک می­شود. این علائم فقط در برگ رخ داده و درنهایت ارزش غذایی و بازارپسندی محصول کاهش می­باید.

پاتوژن میتواند بین 2 الی 3 سال در بذر زنده بماند، بذر آلوده جوانه زده و رشد می­کند تا شرایط محیطی مناسب برای گسترش این بیماری فراهم گردد به صورت اپی­فیت در نشاء زندگی می­کند. این باکتری از طریق تجهیزات کشاورزی، مگس­ها و آبیاری بارانی قابل انتقال به سایر بوته­‌های سالم می­باشد. تغذیه زیاد نیتروژن هم میتواند شدت این آلودگی را افزایش دهد. برای کنترل بیماری باید از بذرهای عاری از پاتوژن یا تیمار آب گرم (بذرها را به مدت 25 دقیقه در آب 50 درجه سانتی­گراد قرار دهید) استفاده کرد.

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

بعد از ظهور آلودگی باید تمام عملیات کشاورزی با رعایت نکات بهداشتی انجام شود. (ضدعفونی تجهیزات کشاورزی، کفش، لباس و دستکش نیروی فعال در مزرعه یا گلخانه)

استفاده از سموم حاوی ترکیبات مسی

بیماری­های ناشی از قارچ

1. Early blight (بلایت زود رس):

یکی از بیماری­‌های مهم در کرفس بوده و عامل این بیماری Cercospora apii Fresen می­باشد. علائم بیماری در دو طرف سطح دیده میشود. نشانه‌های اولیه بیماری به شکل لکه های کوچک، گرد و زرد رنگ است و با گسترش بیماری اندازه لکه ها به یک سانتی متر می رسد و سپس برگها خشک می شوند و به رنگ خاکستری یا قهوه ای در می آیند. هنگامی که شدت بیماری بالاست دمبرگ ها نیز آلوده می شوند. بذرهای آلوده و یا بقایای گیاهی در خاک منشاء قارچ میباشد، همچنین میتواند به عنوان میسیلیوم به مدت دو سال روی دانه­‌ها زنده بماند. دمای بین 15 تا 30 درجه سانتی­گراد و رطوبت بالا به مدت طولانی (رطوبت بیش از 10 ساعت اسپورزایی را افزایش می­دهد) شرایطی مناسب برای گسترش این پاتوژن می­باشد که از طریق باد و باران قابل انتقال است.

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

کشت بذرهای عاری از بیماری

پاکسازی بستر از بقایای گیاه

تناوب زراعی

ضدعفونی کردن بستر کاشت

استفاده از ارقام مقاوم

کاهش تراکم بوته

ضدعفونی بذر قبل از کاشت و ضد عفونی خاک بعد از کاشت با سموم مسی مانند بردو کیمیا ، و در صورت آلودگی استفاده از قارچ کش ها نظیر مانکوزب و بردو کیمیا با نظر کارشناسان کشاورزی

2.  Fusarium yellows and wilt (فوزاریوم)

عامل این پاتوژن Fusarium oxysporum f. sp. Apii  می­باشد که سبب زرد شدن شاخ و برگ و رشد کم گیاه می­شود. اگر ساقه­‌ها به صورت طولی برش داده شوند بافت­‌های آوندی قرمز مایل به قهوه‌ای هستند. از دیگر علائم میتوان به نکروزه شدن ریشه و شکننده شدن برگ­های مسن اشاره کرد. به صورت کلامیدوسپور در بقایای گیاهی و یا به صورت ساپروفیت روی علف هرز زمستان گذرانی می­کنند. قارچ وارد ریشه شده و به صورت سیستمیک در سراسر گیاه پراکنده می­شود.

روشهای پیشگیری و کنترل بیماری :

حذف علف هرز و بقایای گیاهی

ضدعفونی بستر

استفاده از ارقام مقاوم

استفاده قارچ کش‌هایی نظیر هایماکسازول، رورال تی اس، و … با نظر کارشناسان کشاورزی

3. سفیدک پودری Parslery Powdery Mildew

عامل بیماری سفیدک پودري، قارچ Erysiphe Heraclei  بوده و شرایط مطلوب برای گسترش این پاتوژن آب و هوای بسیار مرطوب و  محدوده دمایی بین 20 تا 24 درجه سانتیگراد می­باشد. عامل بیماری روی بقایای گیاهی زمستان گذرانی کرده و سبب ایجاد رنگ پریدگی در سطح برگ شده، سپس سطح برگ شامل پوشش سفید رنگ می­شود. گیاهان پیر بیشترین حساسیت را به این بیماری دارند.

روش‌های پیشگیری و کنترل:

کاشت ارقام مقاوم

اجتناب از مصرف زیاد کودهای نیتروژن بالا

کاهش تراکم بین بوته­ها

ضدعفونی بذر قبل از کاشت

ضدعفونی خاک

استفاده از قارچکش­‌ها نظیر دیفوروبین، کولیس، ناتیوو، پنکونازول و… با  نظر کارشناسان کشاورزی

4. پوسیدگی طوقه کرفس Celery Crown Rot

عامل بیماری پوسیدگی طوقه ریشه کرفس، قارچ Rizoctonia Solani  است.

علائم در قسمت‌های پایینی گیاه که با خاک در تماس هستند ظاهر می‌شوند. نشانه‌های اولیه آلودگی بر روی طوقه کرفس به شکل زخم‌های کوچک، نامنظم و به رنگ آجری دیده‌ می‌شود. که با گسترش بیماری بافت آلوده و زخم‌ها به صورت خشک، و به رنگ قهوه‌ای تیره در می‌آید. گیاهان آلوده در مراحل اولیه رشد از بین می‌روند. به دلیل آلودگی طوقه، برگ کرفس‌ها در زمان برداشت از هم جدا می‌شوند. عامل بیماری بر روی بقایای گیاهی و داخل خاک زمستان‌گذرانی می‌کند. پاتوژن با آبیاری، ادوات کشاورزی، و جابجایی خاک منتقل می‌شود.‌‌

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

کاهش میزان آبیاری

تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان

جمع آوری بقایای گیاهی بعد از برداشت

عدم کاشت عمیق

ضد عفونی خاک

استفاده از قارچ کش‌ها نظیر،  روروال تی اس، های ماکسازول، تیوفانات متیل،  با نظر کارشناسان کشاورزی

5.پوسیدگی صورتی،  اسکلرتینیایی طوقه  Sclerotinia pink rot

بیماری اسکلروتینیا توسط پاتوژن‌های قارچی  Sclerotinia sclerotiorum و S.minor Jagger ایجاد میشود.

هر دو پاتوژن می‌توانند در هر مرحله از رشد به کرفس حمله کنند. در صورت حمله پاتوژن  به گیاه در مرحله نشاء باعث بوته‌میری می‌شود. درگیاهان بالغ این بیماری به صورت پوسیدگی نرم آبکی ظاهر می‌شود که روی ساقه‌ها یا در نزدیکی آنها ایجاد می‌شود. بافت‌های آلوده به رنگ صورتی در می‌آیند از این جهت به آن پوسیدگی صورتی گویند، به مرور زمان بافت‌های آلوده توسط یک پوشش پنبه ای سفید و ضخیم پوشیده می‌شود. هر دو پاتوژن میتوانند 8 تا 10 سال به صورت اسکلروت در خاک زنده بمانند.

 روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

در روش‌های آبیاری مزارع کرفس باید از خیس شدن 5 تا 8 سانتی متر ساقه های بالای خاک جلوگیری کرد بهترین روش ‌آبیاری قطره ای است.

در صورت وجود بیماری در مزارع از تناوب زراعی گیاهان غیر میزبان باید استفاده کرد. دامنه میزبانی پاتوژن وسیع می‌باشد و انتخاب برای تناوب زراعی را محدود می‌کند. چغندر، پیاز، ذرت را می‌توان به عنوان تناوب کاشت، همچنین شخم عمیق مزارع باعث دفن اسکلروت در عمق خاک می‌شود و می‌تواند موثر باشد

حذف بقایای گیاهی

ضد عفونی خاک قبل از کاشت

استفاده از سموم قارچ کش‌ها  نظیر، روروال ‌تی اس، تیوفانات متیل، هایماکسازول با نظر کارشناسان کشاورزی

6.بلایت یا سوختگی دیرس  late blight

عامل بیماری قارچ  Septoria apiicoola می‌باشد.

این بیماری درهوای خنک و مرطوب می‌تواند تا 70% خسارت وارد کند.

علائم به صورت  لکه‌های کلروتیک با شکل نامنظم روی برگ‌ها ظاهر می‌شود. دمبرگ، قدیمی ترین برگ‌ها ابتدا آلوده می‌شوند، در صورت پیشرفت بیماری لکه‌های نکروتیک به هم می‌پیوندند و قسمت‌های زیادی از بافت را قهوه‌ای و سوخته می‌کنند. وجود لکه‌های کوچک که همان پیکنیدهای قارچ هستند، این بیماری را با بیماری‌های مشابه متمایز می‌کند. قارچ زمستان‌گذرانی را به صورت پیکنیدهای روی بذر میگذراند.

بیماری توسط بذرهای آلوده و همچنین باران و آب آبیاری منتشر می‌شود.

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

استفاده از بذرهای سالم

استفاده از ارقام مقام

ضد عفونی بذر قبل از کاشت (24 ساعت در دمای 30 درجه سانتیگراد در سوسپانسیون تیرام2%)

همچنین غوطه ورکردن بذرها در آب گرم 47 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه قبل از کاشت می‌تواند موثر باشد

استفاده از بذر های قدیمی و بیشتر از سه سال، زیرا بیماری در مدت های طولانی اثرات خود را از دست می‌دهد

استفاده از قارچ کش‌های دارای ترکیبات مسی نظیر بردو کیمیا با نظر کارشناسان کشاورزی

7.آنتراکنوز کرفس

عامل بیماری آنتراکنوز قارچی است به نام Colletotrichum fioriniae، در شرایط گرم و مرطوب زمانی که برگ‌های کرفس برای مدت طولانی رطوبت دارند، شایع است. زمانیکه رطوبت برگ بیش از 48 ساعت و دمای 25 تا 30 درجه سانتیگراد باشد علائم  3 تا 5 روز پس از عفونت ظاهر شود. در صورت آلودگی کرفس به این بیماری لکه های کوچک قهوه ای روشن و بیضی شکل روی دمبرگ ها به وجود می آید با پیشرفت بیماری  این لکه ها قهوه ای رنگ مایل به قرمز تیره تا سیاه شده، برگ ها پیچ خورده و انحراف پیدا میکنند. پیچ خوردگی برگ‌ها از نشانه های شاخص آنتراکنوز کرفس بوده و این علائم شبیه به علائم ناشی از استفاده از علف کش های 2-4-D میباشد. زمستان گذرانی پاتوژن در بدز و بقایای آلوده بوده و اسپورهای قارچ از طریق باران و آب آبیاری پراکنده میشود.

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

بهداشت مزرعه برای مدیریت و کنترل آنتراکنوز مهم است

استفاده از سینی های نشاء تمیز

استفاده از بذر سالم، بذرها را میتوان با آب داغ به مدت 30 دقیقه در 50 درجه ساتیگراد ضد عفونی کرد

حذف بقایای گیاهی در مزارع

حذف و کنترل علف هرز

تناوب زراعی 3 تا 4 ساله

استفاده از قارچ کش‌ها نظیر، بردو کیمیا با نظر کارشناسان کشاورزی

بیماری های ویروسی کرفس

1.بیماری موزاییک کرفس توسط ویروس CeMV ایجاد میشود

این بیماری در اکثر مناطق کشت کرفس شناسایی شده است. این ویروس به صورت سیستمیک گیاه رو آلوده می‌کند.

این ویروس روی میزبان های دیگر چتریان مانند هویج، گشنیز، شوید، جعفری نیز ایجاد بیماری می‌کند. علائم بر روی برگ‌ها و در بین رگ ‌برگها، لکه های زرد یا سبز ظاهر می‌شود که برگ حالت موزاییکی به خود می‌گیرد. برگها پیچ خورده و فنجانی می‌شوند. بر روی دمبرگ‌ها یکسری لکه های قهوه ای ایجاد می‌شود، گیاهان جوان در صورت آلودگی رشد افقی داشته و کوتاه تر از بوته سالم است. پاتوژن توسط ناقلین مانند شته ها و همچنین عوامل مکانیکی منتقل میشود. علف‌های هرز میزبان مناسبی برای این پاتوژن هستند.

روش‌های پیشگیری و کنترل بیماری:

کنترل و حذف ناقلین

حذف و کنترل علف‌های هرز

رعایت اصول مکانیکی جهت عدم انتقال مکانیکی ویروس

استفاده از ارقام مقاوم

حذف و منهدم کردن بوته‌های آلوده

2. ویروس موزاییک خیارCMV

بیماری های ویروسی غالبا در آب و هوای گرم خسارت بالایی ایجاد می­کنند. علائم به صورت موزاییک روی برگ ظاهر می‌شود. ساقه ها حالت پیچ خوردگی پیدا می‌کنند، و یک سری لکه‌های زرد روشن روی ساقه ظاهر می‌شود، برگ‌های جوان نازک، سبز تیره و کمی فنجانی شکل می‌باشند. روی دمبرگ‌های آلوده لکه‌های دراز، قهوه ای تا نیمه شفاف و فرو رفته، ایجاد می‌شود، رشد گیاه متوقف شده و کوتولگی نمایان می‌شود.

منبع اولیه تلقیح برای CMV  در کرفس علف‌های هرز آلوده نزدیک مزارع است. ویروس توسط ناقلین مانند شته‌ها منقل می­شود.

پیشگیری و مدیریت:

استفاده از بذرهای گواهی شده

استفاده از ارقام مقاوم

کنترل ناقلین

کنترل علف های هرز

از بین بردن بقایای گیاهی در زمین

شناسایی و منهدم کردن گیاهان آلوده

بیماری ناشی از نماتد

1.نماتد مولد گره ریشه کرفس Meloidogyne hapla chitwood

نماتد مولد گره ریشه خاکزی است و به صورت انگل از ریشه‌ها تغذیه می‌کند. گیاهان آلوده در ظهر و درساعات گرم پژمرده می‌شود و با خنک شدن هوا به حالت طبیعی خود برمیگردند. کرفس‌های آلوده به نماتد در ناحیه ریشه رشد سلولی بیش از اندازه دارند، ریشه‌های تغذیه کننده کوچک از بین میروند و انشعابات زیادی جایگزین آنها می‌گردند، برگ‌ها حالت زرد رنگ پیدا می‌کنند زیرا مواد غذایی کافی از ریشه دریافت نمی‌کنند و گیاه از نظر رشد با اختلال مواجه می‌شود.

روش های کنترل نماتد:

حذف و منهدم کردن بقایای گیاهی

تناوب زراعی چندساله

ضدعفونی خاک

استفاده از سموم نماتد کش هایی نظیر آباکاوا،  با نظر کارشناس کشاورزی

آفات کرفس

1.تریپس

در شرایط گلخانه ای در تمام طول سال فعال می‌باشد و 12 تا 15 نسل در سال دارد و 20 تا 40 عدد تخم در هر نسل می‌گذارد. بهترین دما برای رشد آفت 20 درجه سانتیگراد است. ماده‌ها داخل پارانشیم سلولی گلبرگ و میوه تخم‌گذاری می‌کنند و بعد از 4 روز تخم‌ها تفریخ می‌شود. دوره پیش‌شفیرگی و شفیرگی را در خاک می‌گذراند. زمستان را به صورت حشرات بالغ و گاهی شفیره در بقایای گیاهی می‌گذرانند. تریپس برگ‌ها را مورد حمله قرار می‌دهد، در اثرتغذیه برگ‌ها پیچ خورده و رنگ پریده می­شوند. آثار تغذیه به صورت لکه‌های نقره‌ای، روی برگ نمایان می‌شود.

در صورت آلودگی شدید رشد گیاه متوقف می‌شود.

روش‌های کنترل آفت:

کنترل و حذف علف‌های هرز اطراف مزارع

در مراحل اولیه رشد ضد عفونی خاک و برگ با سموم

جمع آوری و حذف بقایای گیاهی

استفاده از حشره کش‌ها نظیر، پروتئوس، تیاترین، آکتامیا، و… با نظر کارشناس کشاورزی

2. شته

سه گونه از شته­‌ها به کرفس­‌ها حمله می­کنند : شته سبز هلو، شته پنبه و شته سیب زمینی، که بیشترین خسارت مربوط به شته هلو و شته پنبه می­باشد. شته­‌ها از بخش­های مختلف گیاه مانند زیر برگ و ساقه و دمبرگ تغذیه کرده و منجر به لکه برگی، بدشکلی و زردی برگ­ها می­شوند. همچنین ناقل تعدادی از ویروس­‌های گیاهی می­باشند. جمعیت زیاد شته میتواند سبب کوتولگی و پژمردگی گیاهان شود. با تغذیه از گیاهان، مواد قندی اضافی را از طریق کورنیکول به صورت عسلک در سطح رویی برگ­ها و میوه­‌ها ترشح می­کند که سبب رشد کپک­‌های دوده­ای می­گردد.

روش‌های کنترل آفت:

کودهای ازته به مقدار متعادل استفاده شود زیرا مقادیر بالا نیتروژن در گیاه سبب افزایش جمعیت شته­‌ها می­شود. پوشاندن خاک اطراف بوته با پلاستیک آلومینیوم که نور ماورابنفش را منعکس می­کند در نتیجه منجر به کاهش جمعیت شته­‌های در حال پرواز می­شوند.

از انتقال گیاهان از فضای بیرون به داخل گلخانه خودداری شود یا در صورت انتقال به داخل گلخانه ، اطمینان حاصل شود که گیاهان عاری از شته می­باشند.

حذف علف­های هرز مجاور درها، دریچه­ها و زیر و بین سکوها در گلخانه

استفاده از حشره کش‌ها نظیر، استامی پراید، کنفیدور، آکتامیا، تیاترین، پریمیکارب و… با نظر کارشناسان کشاورزی

3. کنه

کنه­‌ها از آفات مهم گیاهی بوده که از شیره گیاهان تغذیه می­کنند و سبب اختلال در فتوسنتز شده و در نهایت منجر به کاهش عملکرد گیاهان می­شوند. از جمله کنه­‌هایی که موجب خسارت در کرفس می­شوند: کنه تار عنکبوتی می­باشد که از بخش زیرین برگ­ها تغذیه و تخم ریزی می­کند. کنه­‌ها، در سطح زیرین برگها قرار داشته و با تارهای ابریشمی، پوشانده شده­اند در صورتیکه سطح رویی برگ­ها دارای لکه­‌های نکروزه می­باشد. آب و هوای گرم و خشک و همچنین گرد و خاک موجب افزایش جمعیت کنه­‌ها میشود.

روش‌های کنترل آفت:

بوته­‌های آلوده در اوایل پاییز حذف و بلافاصله سوزانده شوند، که سبب از بین رفتن کنه­‌های زمستان گذران می­شود

تمیز کردن و حذف بقایای گیاهی که محل مناسبی برای زمستان گذرانی می­باشد

بوته­‌هایی که در قسمت­‌های گرم و رطوبت پایین گلخانه قرار دارند بیشتر مستعد حمله این آفت بوده و پاییش بوته­‌ها باید مرتب انجام شود

یکی از راه­های ساده برای کنترل آلودگی در گلخانه­‌ها، آبپاشی و غبارپاشی گیاهان حساس است (دو بار در روز)

در صورت امکان گلخانه در زمستان و اوایل بهار ضدعفونی گردد

استفاده از کنه کش ها نظیر: بی فنازیت، کاوامکتین، هگزی­تیازوکس، فن پیروکسیمیت، پروپارژیت، و… با نظر کارشناسان

4. مگس مینوز

مگس مینوز از مهمترین آفات سبزیجات محسوب می­شود که متعلق به جنسSp  Liriomyza بوده و دارای گونه­‌های زیادی می­باشد. این آفت هم در سن لاروی و هم بالغ به گیاه خسارت وارد می­کند. حشرات ماده در مراحل تغذیه و تخم ریزی حفره­‌هایی در برگ ایجاد می­کند، اما خسارت اصلی توسط لارو این آفت (تشکیل دالان در سطح برگ) می­باشد. که در نهایت منجر به اختلال در فتوسنتز و کاهش در عملکرد گیاهان می­شود.

روش‌های کنترل آفت:

پس از برداشت محصول، زمین شخم عمیق زده شود

حذف برگ­های آلوده

استفاده از زنبورهای پارازیتوئید که مراحل لاروی را کنترل می­کنند

نصب تله­‌های کارتی (کارت زرد ) بین بوته­‌ها

استفاده از حشره کش‌ها نظیر، سیرومایزین، کاوامکتین، با نظر کارشناسان کشاورزی.

5.  حلزون یا راب

یکی از آفاتی که به  نشاهای کرفس خسارت می­زند راب یا حلزون می­باشد. که میتوان با سم متالدهید کنترل کرد.

6.کرم طوقه بر (شب پره زمستانی)

خسارت این آفت مربوط به دوران لاروی می‌باشد. لاروهای سن اول از تخم خارج شده و ابتدا از اندام‌های هوایی گیاه تغذیه کرده و بعد از اولین پوست اندازی بر روی خاک افتاده و به سمت طوقه حرکت کرده و از طوقه گیاهان تغذیه می‌کند، در اثر تغذیه حفره نسبتا بزرگی در طوقه ایجاد شده، در نتیجه طوقه قطع می‌شود و باعث خشک شدن گیاه می‌شود. گیاهان جوان در مراحل اولیه رشد بیشتر مورد حمله قرار می‌گیرند. بیشترین خسارت آفت مربوط به مراحل اولیه رشد است. آفت دامنه میزبانی نسبتا وسیعی دارد. زمستان را به صورت لارو سن آخر در عمق 10 تا 20 سانتی متری خاک می‌گذراند، در بهار لاروهای بالغ از خاک خارج شده و تبدیل به شفیره می­شوند، 15 تا 20 روز بعد حشره کامل ظاهر شده و شروع به تخم‌گذاری در دستجات 14 تا 16 عددی بر روی ساقه یا پشت برگ می‌کند.

روش‌های کنترل آفت:

جمع آوری و انهدام بقایای گیاهی

از بین بردن علف‌های هرز داخل و حاشیه مزارع

شخم عمیق بعد از برداشت

یخ آب زمستانه

تناوب زراعی

کشت زود هنگام

استفاده از حشره کش‌ها نظیر، تبوفنوزاید، فیپرونیل با نظر کارشناسان کشاورزی

 7. سفید بالک

بدن و بال‌های حشره کامل به رنگ سفید می‌باشد. تخم‌ها بیضی شکل ابتدا سبز مایل به زرد، سپس تیره می­شود.

تخم‌ها دارای پایه به صورت انفرادی یا دسته‌ای زیر برگ گذاشته می‌شود. پوره‌ها ابتدا سبز رنگ هستند.

حشرات بالغ و پوره‌ها از شیره‌گیاهی تغذیه کرده و باعث ضعیف شدن گیاه می‌شوند. همچنین آفت با ترشح عسلک زیر برگ باعث جلب گرد و غبار شده و به مرور بر روی عسلک قارچ‌های ساپروفیت رشد کرده وگیاهان و برگها به رنگ قهوه‌ای در می‌آیند. تغذیه پوره‌ها نسبت به حشره بالغ شدیدتر است. در صورت تغذیه آفت محصول کاهش می‌یابد.

این آفت جزء ناقلین مهم بیماری زا است. حشرات بالغ و پوره‌ها به سرعت نسبت به سموم مقاوم می‌شوند.

زمستان را به صورت پوره سن‌آخر و پوپاریوم، در زیر برگ‌ها و بقایای گیاهی می‌گذراند.

مدیریت آفت:

از بین بردن بقایای گیاهی

از بین بردن علف های هرز

استفاده از کنترل بیولوژیک

استفاده از کارت زرد

استفاده از حشره کش‌ها نظیر، بوپروفزین، مسیفن مایت، تیاترین، دیکلرووس، پروتِئوس و… با نظر کارشناسان

بیدکلم

بیدکلم یا شب پره پشت الماسی، یکی از آفات شایع و مضر گیاهان خانواده چلیپاییان است.

حشرات کامل به رنگ خاکستری تیره هستند. ماده‌ها تخم‌های خود را که به رنگ سبز مایل به زرد است در دسته جات 2 تا 8 عددی پشت برگ‌ها و نزدیک رگبرگ‌ها می‌گذراد. لاروهای سن اول شروع به تغذیه کرده و رگبرگ‌های اصلی گیاه را سوراخ کرده و از بافت پارانشیم تغذیه می‌کند. با گذراندن سن اول لاروی، لاروهای سنین بعد از برگهای بیرونی تغذیه کرده و برگ‌ها سوراخ شده و حالت مشبک به خود می‌گیرند، سپس لارو به برگ‌های مرکزی حمله ور شده و از آن تغذیه می‌کند. لاروها ضمن تغذیه از برگ‌ها فضولات خودرا روی گیاه ریخته و باعث نابودی برگ‌ها و کاهش بازار پسندی محصول میشود. لاروها اغلب روی برگها تارهایی نازک می‌تنند و زیر تارها به تغذیه خود ادامه می‌دهند. شفیره درون پیله نازک، پشت برگ به رنگ زرد مایل به قهوه ای تشکیل می‌شود.

آفت در سال چند نسل دارد. و در مناطق گرمسیر فاقد دیاپوز بوده و زمستان را در مناطق گرم به صورت حشره کامل میگذراند و تا 12 نسل در سال دارد.

در مناطق سردسیر زمستان را به صورت شفیره روی گیاهان میزبان و یا پناهگاه‌های زمستانه می­گذراند.

روش‌های کنترل آفت:

حذف بقایای گیاهی از مزرعه

کاشت گیاهان تله مانند خردل

استفاده از آبیاری بارانی با توجه به حساس بودن آفت به رطوبت

کاشت ارقام مقاوم

تناوب زراعی

استفاده از سموم لاروکش نظیر امامکتین بنزوات، کاروین، آوانت، لوفنورن، و… با نظر کارشناس کشاورزی

‌

گرد آورنده: مهندس بهنام  میهمی